دو تن در باره من تباه گردیدند ، دوستى که ازحد بگذراند و دروغ بافنده‏اى که از آنچه در من نیست سخن راند ] و این مانند فرموده اوست : که [ دو تن در باره من هلاک شدند دوستى که از حد گذراند و دشمنى که بیهوده سخن راند . ] [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :7
بازدید دیروز :11
کل بازدید :27611
تعداد کل یاداشته ها : 8
103/2/18
10:45 ع
شعر ها می توانم بنویسم 
با قلبی 
که آهوان سر بریده در آن می تازند .
رویاهایم را به من بدهید
کاغذم ، مدادم
جوانی انگشت هایم ، 
و به من بگویید 
نامم را از چه جهت می نویسند . 
زندان شما
حروف الفبا را از یادم برده است .

95/9/29::: 2:32 ع
نظر()